دکتر مصدق

تو به من خندیدی.....

تو به من خندیدی و نمی دانستی

 من به چه دلهره از باغچه همسایه

                                            سیب را دزدیدم

باغبان از پی من تند دوید

سیب را دست تو دید

 غضب آلود به من کرد نگاه

سیب دندان زده از دست تو افتاد

                                        به خاک...

وتورفتی وهنوز....

سال هایست که در گوش من

                      ارام ارام

خش خش گام تو تکرار کنان

                      می دهد ازارم

ومن اندیشه کنان غرق این پندارم

                          که چرا

                              خانه کوچک ما سیب نداشت....!!! 

                                                                                                    دکتر حمید مصدق